Ahora os voy a contar la historia de cómo la conocí.
Yo venía del cole, y de repente llegó mi madre, después bajó una bolsa llena de cosas de perro, y en cuanto vi eso, me puse loco de alegría. Entonces mi madre me dijo que nos íbamos a Santiago a recogerla. Tuvimos que ir al Gadis de Milladoiro a recogerla, que está más o menos en Santiago. Despúes, mi mamá le mandó un Wasap al tipo de la cachorrita. Cuando vino el tipo, nos la enseñó y la toqué, es muy suave la verdad. Pero pobre, estaba aterrorizada, el dueño no le había dado nada de comer para que no vomitara ni cagara ni meara en el coche, y estaba como atontada. Después fuimos a una clínica veterinaria y nos regalaron algunas cosas, y tambien le hizo unas vacunas.
A continuación quedamos con mi hermana pra cenar, mientras Coco se quedaba durmiendo en el coche.
Hoy invite a Evellyn y a Iago y estuvimos con Coco, jugando.
¡¡¡¡¡ Coco mola mucho !!!!!
Que suerte Nico!!! Coco parece una monada!
ResponderEliminarHummm ¡¡¡Es preciosa Nico!!!, lindiña, jugosa, y si que parece muy suave, como un peluche. Que disfrutes mucho con Coco, seguro que será super cariñosa y diver. Ya nos iras contando. ¡¡¡Es genial!!!
ResponderEliminarXenial Nico!! Encántanme as boxers: o teu pais máis eu xa tiveramos unha cando viviamos na casa dos avós. Era preciosa, Lisa, das cadelas máis chulas que tivemos.
ResponderEliminarEstou desexando coñecer a Coco